Diferencia entre revisiones de «Laat Je Zien: Stap 1 Eigen Ervaring»

m
 
(No se muestran 49 ediciones intermedias de 2 usuarios)
Línea 7: Línea 7:
 
Eigen Ervaring = [[Laat Je Zien: Stap 1 Tekst|Tekst]] en [[Laat Je Zien: Stap 1 Beeld|Beeld]]<br>
 
Eigen Ervaring = [[Laat Je Zien: Stap 1 Tekst|Tekst]] en [[Laat Je Zien: Stap 1 Beeld|Beeld]]<br>
 
<br>
 
<br>
De Eigen Ervaring op de centrale plek</h3>
+
Het belang van de Eigen Ervaring</h3>
 
<br>
 
<br>
De eigen ervaring speelt een prominente rol in de methodologie Laat Je Zien. De eigen ervaring is brandstof voor het opwekken en vergroten van kennis. Het is een gebeurtenis die je hebt meegemaakt en die met deze werkwijze de vorm gaat krijgen van een tekst met een beeld. Zo is eigen ervaring is het uitgangspunt om zelfkennis en inzicht te verwerven.<br>
+
De eigen ervaring is een brandstof voor het opwekken en vergroten van kennis, het delen ervan leidt tot sterkere sociale cohesie; acceptatie en tolerantie groeien.<br>
<br>
+
De bewustwording van het eigen zelf en het begrip over het zelf in relatie tot anderen groeit. Ook nemen zelfvertrouwen, empathie en actiebereidheid toe. Door de eigen ervaring als uitgangspunt te nemen ontwikkelen identiteit en zelfbeeld zich op een bewuste manier.<br>
Het is belangrijk precies en helder te leren verwoorden wat je wilt delen met anderen en wat je wilt weten van anderen. Dit leidt tot meer controle, zelfvertrouwen en positieve leerervaringen. Wat maakte je mee? Welke betekenis ken je toe aan de gebeurtenis? Wat dacht je? Wat voelde je? Wat deed je? Hoe los je het op? Wat kan je nu doen?<br>
+
De eigen ervaring laat zien wat de relatie is van het individu tot zijn omgeving en wordt ingezet als een motor voor ‘bewuste’ communicatie.<br>
 
<br>
 
<br>
De eigen ervaring als basis van het vertellen zorgt er voor dat:
+
Deze eigen ervaring onder woorden brengen, herkennen en erkennen als een bron van motivatie en kennis is het doel van de bouwstenen in het centrum van de drieluik-werkstructuur:
 
</div>
 
</div>
 
<div class="small-6 columns">
 
<div class="small-6 columns">
Línea 21: Línea 21:
 
<br>
 
<br>
 
<br>
 
<br>
{{Laatjezien klein}}
+
{{Laatjezien medium}}
 +
      </div>
 
</div>
 
</div>
</div>
+
A: oraltiteit - eerste vorm is het vertellen van de eigen ervaring<br>
* de verteller bewustzijn over woordkeus en ordening kan ontwikkelen en het effect door de reacties van de luisteraars kan ervaren;
+
B: schrijven - eerste vorm is het opschrijven van de eigen ervaring<br>
* bij alle leerlingen de gedachtestroom op gang komt (associëren). Iedere leerling herinnert zich verschillende ervaringen uit zijn eigen leven door de belevenissen die anderen vertellen. Eigen ervaringen hoef je niet te bedenken, je weet het gewoon. De verteller is altijd de expert;
+
C: vertalen naar andere vormen van expressie - terugkerende vorm is het maken van een beeld<br>
* de leerlingen ervaren niet de enige te zijn die een bepaalde ervaring meemaakt, zo voelt elke leerling zich minder geïsoleerd, minder vreemd, meer sociaal verbonden en geaccepteerd. Dit werkt over het algemeen positief voor het zelfbeeld;
 
* de verteller ervaart dat het eigen leven is de moeite van het vertellen waard is. Voor de luisteraars is de belevenis horen en het vragen stellen de moeite waard. Dit versterkt het gevoel geaccepteerd te worden en vergroot het zelfvertrouwen en zelfbewustzijn;
 
* de sociale cohesie verbetert, door een belevenis te vertellen in de kring leer je elkaar beter kennen;
 
* door eigen ervaring te verwoorden en te delen met anderen de leerlingen de mogelijkheid krijgen hun levensinzicht te vergroten;
 
* er vanuit het begrip voor elkaar een veilige omgeving ontstaat en openheid zodat leerlingen van elkaar kunnen leren;
 
* de leerlingen leren luisteren en constructief reageren op elkaar;
 
* de leerlingen verantwoordelijkheid leren nemen voor alle aspecten met betrekking tot het functioneren van hun groep.<br>
 
 
<br>
 
<br>
Het doel is gemeenschappelijk gedeeld met anderen: jezelf beter leren kennen in relatie tot je omgeving, beter leren verwoorden en jezelf presenteren.
+
A: Oraliteit stimuleren en ontwikkelen door oefeningen. (Verbale communicatie: dialoog, monoloog, groepsgesprek en presentatie.)<br>
 +
Componenten:
 +
* Het op gang brengen van associatie bij luisteraars door het vertellen van een eigen ervaring in een groep.
 +
* Bewustwording: van de woorden die de verteller kiest, van de opbouw van het verhaal en van de impact ervan op de luisteraar.
 +
* De luisteraar ontwikkelt de vaardigheden luisteren en vragen stellen. De vragen ondersteunen de verteller bij het ordenen. Vragen stellen is aan te leren als ‘schakelen in de auto’. Het wordt onbewust automatisch en je blijft het doen ook bij jezelf. Daardoor wordt communicatie concreter, helderder en effectiever.<br>
 
<br>
 
<br>
<br>
+
De eigen ervaring en bestaande kennis worden een extra kracht bij het verwerven van nieuwe kennis, [[Laat Je Zien: Stap 2 Kenniskant|Stap 2]] van de drieluik werkstructuur.
<div class="toccolours mw-collapsible mw-collapsed">  
+
De emotionele betekenis van de eigen ervaring zorgt ervoor dat de kennis eraan wordt toegevoegd beter wordt onthouden en gemakkelijker te gebruiken zal zijn in nieuwe situaties.
<h4>Waarom de module Lees - Laat Je Zien?</h4>
+
{{EE}}
 +
<div class="toccolours mw-collapsible mw-collapsed">
 +
<h4>Soorten Vragen in Laat Je Zien?</h4>
 
   <div class="mw-collapsible-content">
 
   <div class="mw-collapsible-content">
De verbinding met literatuur is een extra versterker van de effecten van het werken met de eigen ervaring. Niet alleen spiegel je je met je omgeving, je treedt een wereld binnen met personages. Deze personages bieden een mogelijkheid om dieper na te denken over de menselijke soort waartoe je behoort en de thema’s waar we allen mee te maken hebben en/of kunnen krijgen. Het lezen van een roman geeft je informatie over hoe een personage denkt, zich uitdrukt en handelt in een specifieke situatie. Dit gebeurt binnen de context van een verhaal dat je meeneemt en het je eigenlijk allemaal niet zo expliciet laat waarnemen. Je ervaart door het verhaal, c.q. de roman.
+
{{#lst:EE1|instructies}}
 
   </div>
 
   </div>
 
</div>
 
</div>
Línea 46: Línea 46:
 
<h4>Veiligheid</h4>
 
<h4>Veiligheid</h4>
 
   <div class="mw-collapsible-content">
 
   <div class="mw-collapsible-content">
De volgorde van de onderwerpen zorgt voor een proces met rust en ruimte bij de deelnemers en
+
{{#lst:LAAT JE ZIEN|instructies2}}
dat versterkt de veiligheid in de klas. De lessenserie inkorten kan, maar het is daarbij belangrijk
 
rekening te houden met de keuze van het onderwerp in verband met de intimiteit; de docent draagt
 
verantwoordelijkheid voor een goede afstemming op het niveau van de deelnemers.<br>
 
Het is hiertoe noodzakelijk vooraf een aantal regels afspreken met de groep. Bij één-op- één
 
begeleiding gelden deze regels ook.<br>
 
1. Deelnemers onderbreken elkaar niet tijdens het vertellen en stellen hun vragen als de
 
verteller is uitgesproken.<br>
 
2. Elke deelnemer mag vragen stellen over datgene waarover hij meer wil weten of wat hem
 
nog niet duidelijk is.<br>
 
3. Commentaar is nooit toegestaan.<br>
 
4. Dat wat in de groep of één-op- één gedeeld wordt blijft in de groep en wordt niet naar
 
buiten gebracht.<br>
 
<br>
 
De docent kan ervoor kiezen pictogrammen te gebruiken om de regels actief in herinnering te
 
houden bij de deelnemers. Vanuit haar rol als voorbeeld draagt de docent zelf bij aan de veiligheid
 
in de groep. Om de veiligheid in de groep tijdens de stappen te waarborgen loopt de docent rond en
 
is zij beschikbaar om waar nodig het proces te faciliteren.
 
 
  </div>
 
  </div>
 
</div>
 
</div>
<div class="toccolours mw-collapsible mw-collapsed">
 
<h4>Werkwijze eigen ervaring vertellen (Duur ±10 minuten)</h4>
 
  <div class="mw-collapsible-content">
 
De docent opent de kring met een [[Vertellen, de docent begint|voorbereide]] eigen ervaring. Van nature heeft de docent een voorbeeldfunctie in een klas waardoor de manier waarop de docent zijn/haar verhaal vertelt model staat voor de leerlingen. De eigen ervaring is een gebeurtenis die je hebt meegemaakt. Belangrijk is direct te beginnen met vertellen zonder teveel inleiding, maar wel rekening houdend met een begin - midden - einde structuur. De eigen ervaring wordt zo helder mogelijk verteld. Denk hierbij aan: opbouw, duidelijke ‘korte’ zinnen, woordgebruik (variatie), lengte en ritme. Daarnaast is het erg belangrijk dat de docent een bewuste keuze maakt uit de verschillende details en zintuiglijke waarnemingen die zij/hij in haar/zijn vertelling opneemt, waardoor haar/zijn ervaring meer tot de verbeelding spreekt.<br>
 
<br>
 
Voorbeeld: vertellen over een keer dat je tot rust kwam en wat je toen deed.
 
<br>
 
''Ik zit op de bank en kijk samen met mijn dochter naar ‘Het Klokhuis’. Onze favoriete presentatrice Nienke vliegt door de ruimte en vertelt over de planeten. Ik heb een warme kop thee in mijn handen. Ik voel me ontspannen. Als mijn vriendin even later de kamer binnenkomt zegt ze met verbazing: ‘ Wat heb jij nou?’ Ik kijk nietsvermoedend op en voel me door haar toon enigszins in verlegenheid gebracht. Mijn dochter kijkt me aan en begint te lachen. “Wat heb jíj pap?!” Haar hand gaat richting mijn slaap. Ik voel. Er zit een plukje haar recht opzij. Bij mijn andere slaap ook.  Blijkbaar heb ik torentjes in mijn haar gedraaid terwijl wij tv keken.'' <br>
 
<br>
 
Na het delen van je ervaring als docent geef je de leerlingen de gelegenheid vragen te stellen over iets waar ze meer over willen weten of wat nog niet helemaal duidelijk voor ze is. Dit zijn de [[Laat Je Zien: Zes Typen Vragen|verduidelijkingsvragen]].
 
<br>
 
Daarna nodig je de leerlingen uit om ook te vertellen door het stellen van je [[Laat Je Zien: Zes Typen Vragen|verbindingsvraag]]. Deze vraag koppelt de vertelde ervaring aan het thema. De verbindingsvraag is helder, open en op zoek naar ervaringen die in hetzelfde gebied zitten maar niet hetzelfde zijn.<br>
 
Bijvoorbeeld bij de vertelde ervaring kan de verbindingsvraag zijn:<br>
 
Wie kan vertellen over een keer dat ie onbewust iets had gedaan?<br>
 
Twee hulpvragen die er bij aansluiten zijn: <br>
 
Hoe ging dat? <br>
 
Hoe kwam je er achter dat je dat had gedaan?<br>
 
<br>
 
Elke gebeurtenis geeft aanleiding tot meerdere invalshoeken, als docent kies je de focus passend bij het thema dat je later wilt gaan behandelen in de les. Bijvoorbeeld in de module Lees - [[WAT IS NEGEN X GRUNBERG?|lessenserie Negen X Grunberg]]:<br>
 
De kring start bij de serie Negen X Grunberg met het voorlezen van een column uit de bundel ''Thuis Ben Je''. De schrijver geeft zich en laat een wereld van denken en beleven zien. Door het verwoorden van een eigen ervaring in aansluiting op de column wordt de relatie tussen de tekst van de schrijver en de ervaring van de verteller zichtbaar, in voelbaar. Zo kunnen leerlingen een verbinding ervaren met de schrijver en de docent.<br>
 
  </div>
 
</div>
 
<div class="toccolours mw-collapsible mw-collapsed">
 
<h4>Waarom de eigen ervaring delen zinvol is</h4>
 
  <div class="mw-collapsible-content">
 
In Stap 1 van de drieluik werkstructuur zitten leerlingen in een kring en delen hun ervaring in de kring. De eigen ervaring is de basis. Het vertellen van een verhaal is belangrijk voor reflectie en leren. Het dient om een nieuw inzicht te krijgen of te begrijpen wat er is gebeurd.<br>
 
<br>
 
De luisteraars geven aandacht en feedback zonder te oordelen, maar pas nadat de verteller is uitgesproken. Zij stellen verdiepende vragen die gericht zijn op details en nieuwe informatie. Het gaat er niet om de verteller te beoordelen. Datgene wat verteld wordt, is altijd waar. Door de reacties en vragen van de luisteraar zal de verteller een volgende keer zijn verhaal net wat anders vertellen. Hij heeft iets geleerd! Zo kan een verhaal veranderen naar de gewenste vorm. Details worden toegevoegd of weggelaten. Andere woorden worden gekozen. Dit geeft de verteller controle over de situatie. Dankzij dit gevoel van macht over het vertelde, kan de verteller tijdens het delen van zijn verhaal met anderen zijn eigen ervaring op een nieuwe manier beleven. Nu kan de persoon zijn verhaal opschrijven. Hoe meer details, hoe levendiger het verhaal.
 
  </div>
 
</div>
 
<div class="toccolours mw-collapsible mw-collapsed">
 
<h4>Vragen in de Hoofdrol</h4>
 
  <div class="mw-collapsible-content">
 
In het proces van de methodologie Laat Je Zien is er veel ruimte en aandacht voor vragen. Er wordt onderscheid gemaakt tussen verschillende [[Laat Je Zien: Zes Typen Vragen|typen vragen]] zoals: activeringsvragen, verduidelijkingsvragen, verbindingsvragen, open vragen, hulpvragen en kennis vragen. Ieder type vraag vervult een andere rol in Laat Je Zien.
 
  </div>
 
</div>
 
<br>
 
Via de onderstaande iconen kunt u naar de lessen uit de voorbeeldserie [[WAT IS NEGEN X GRUNBERG?|'''Negen x Grunberg''']]
 
 
<br>
 
<br>
 
{{Leesserie}}
 
{{Leesserie}}
Línea 111: Línea 56:
 
{{BV0}}
 
{{BV0}}
 
{{#set: Theorie=Laat Je Zien|Module=|Serie=|Les=|Component={{BASEPAGENAME}}}}
 
{{#set: Theorie=Laat Je Zien|Module=|Serie=|Les=|Component={{BASEPAGENAME}}}}
 
[[Categorie:Theorie Methodologie Laat Je Zien]]
 

Revisión actual - 23:48 24 sep 2019


Drieluik Stap 1

Eigen Ervaring = Tekst en Beeld

Het belang van de Eigen Ervaring


De eigen ervaring is een brandstof voor het opwekken en vergroten van kennis, het delen ervan leidt tot sterkere sociale cohesie; acceptatie en tolerantie groeien.
De bewustwording van het eigen zelf en het begrip over het zelf in relatie tot anderen groeit. Ook nemen zelfvertrouwen, empathie en actiebereidheid toe. Door de eigen ervaring als uitgangspunt te nemen ontwikkelen identiteit en zelfbeeld zich op een bewuste manier.
De eigen ervaring laat zien wat de relatie is van het individu tot zijn omgeving en wordt ingezet als een motor voor ‘bewuste’ communicatie.

Deze eigen ervaring onder woorden brengen, herkennen en erkennen als een bron van motivatie en kennis is het doel van de bouwstenen in het centrum van de drieluik-werkstructuur:

A: oraltiteit - eerste vorm is het vertellen van de eigen ervaring
B: schrijven - eerste vorm is het opschrijven van de eigen ervaring
C: vertalen naar andere vormen van expressie - terugkerende vorm is het maken van een beeld

A: Oraliteit stimuleren en ontwikkelen door oefeningen. (Verbale communicatie: dialoog, monoloog, groepsgesprek en presentatie.)
Componenten:

  • Het op gang brengen van associatie bij luisteraars door het vertellen van een eigen ervaring in een groep.
  • Bewustwording: van de woorden die de verteller kiest, van de opbouw van het verhaal en van de impact ervan op de luisteraar.
  • De luisteraar ontwikkelt de vaardigheden luisteren en vragen stellen. De vragen ondersteunen de verteller bij het ordenen. Vragen stellen is aan te leren als ‘schakelen in de auto’. Het wordt onbewust automatisch en je blijft het doen ook bij jezelf. Daardoor wordt communicatie concreter, helderder en effectiever.


De eigen ervaring en bestaande kennis worden een extra kracht bij het verwerven van nieuwe kennis, Stap 2 van de drieluik werkstructuur. De emotionele betekenis van de eigen ervaring zorgt ervoor dat de kennis eraan wordt toegevoegd beter wordt onthouden en gemakkelijker te gebruiken zal zijn in nieuwe situaties. Plantilla:EE

Soorten Vragen in Laat Je Zien?

Het stellen van vragen is relevant, onder andere omdat het de kring losser maakt en vertrouwen opbouwt. Daarnaast is het voor de verteller de eerste stap naar concreet, helder en precies krijgen van een verhaal. De verteller krijgt de kans toe te lichten en uit te breiden en kan die details en toevoegingen meenemen naar de geschreven versie. In Laat Je Zien hebben vragen een hoofdrol in het proces van herinneren, ordenen en woorden vinden om helder te vertellen.

Verduidelijkingsvraag

Na het vertellen van een eigen ervaring stellen de luisteraars (kring) of luisteraar (tweetal) vragen om:

  • de verteller aan te moedigen extra details te vertellen;
  • helderheid en ordening te bevorderen bij de verteller.
  • Verduidelijkingsvragen zijn vragen over iets waar je meer van wil weten of over iets wat nog niet helemaal duidelijk voor je is als luisteraar.

Verbindingsvraag

Een belangrijke vraag voor het proces van de methodologie Laat Je Zien is de verbindingsvraag. Deze vraag wordt gesteld door de docent die het thema heeft ingezet met het vertellen van een eigen ervaring (Stap 1) om de leerlingen uit te nodigen ook een eigen ervaring te delen. De docent kan door de verbindingsvraag de leerlingen in een bepaalde richting sturen; het onderwerp toespitsen of juist verbreden. Zo is de vraag een instrument om leerlingen te betrekken en te focussen. De docent nodigt de leerlingen uit om te vertellen en naar gelang de reacties kan zij/hij extra focus geven door de vraag toe te spitsen. Ook kan de docent de diepgang en de grootte van de ervaringen die gedeeld gaan worden door de gestelde vraag beïnvloeden.

Naar aanleiding van dit voorbeeld kun je verschillende verbindingsvragen formuleren die leiden tot verschillende onderwerpen. Bijvoorbeeld: Kunnen jullie je herinneren dat je een keer mee maakte dat iemand contact maakte en wat deed je? (Onderwerp wordt ‘een keer dat iemand contact maakt met je.) Een andere insteek zou kunnen zijn: Wie van jullie wil vertellen over een keer dat je een oplossing zoekt en beperkte middelen hebt? Of dat jij iemand hebt geholpen? (Onderwerp wordt ‘een keer dat je iemand hebt geholpen of een keer dat iemand jou geholpen heeft’.)

Typen verbindingsvragen:

  1. Vragen gericht op een situatie. Bijvoorbeeld ´Wie van jullie wil vertellen over een keer dat je een reis hebt gemaakt?´ Dit is een duidelijke vraag naar een ervaring. Als de reacties niet direct opkomen kun je een aantal extra hulpvragen stellen om de herinneringen aan te wakkeren. Bijvoorbeeld: Waar ging je heen en met wie? Hoe verliep de reis? Wat gebeurde er? Wie heb je ontmoet?
  2. Vragen gericht op een relatie. Dit zijn dichotome vragen die gebruikt kunnen worden om beide kanten van de relatie te onderzoeken. Bijvoorbeeld: ´Wie van jullie kan vertellen over een keer dat je heel boos werd, of dat iemand anders heel boos werd op jou?´ Soms zijn er leerlingen die zeggen: 'Ik word nooit boos. Of er is nooit iemand boos op mij.' In zo’n geval kun je de vraag zo formuleren: Heb je weleens meegemaakt dat iemand die je kent heel boos werd? Hoe ging dat? Wat deed je? In dit geval is het thema dus boos worden.

Als docent kijk je welke kanten er aan het thema zitten en formuleert dan de verbindingsvraag op zo’n manier dat je meerdere kanten van het thema aanbod laat komen. Bijvoorbeeld: 'Wie van jullie kan vertellen over een keer dat er iets gebeurde en dat je heel boos werd over wat er gebeurde?' of 'dat wat er gebeurde iemand anders die erbij was heel boos maakte?' of 'dat wat er gebeurde Uiteindelijk zullen deze ervaringen/verhalen duidelijke aanknopingspunten bieden voor een gesprek over oplossen van conflicten. Het delen van ervaringen met conflict is dan een goed aanknopingspunt voor een les waarin leerlingen leren over het thema oorlog.

Hulpvraag

Hulpvragen - specifieke vraag of alternatieve vraag - zijn vragen die extra aan de verbindingsvraag worden toegevoegd, met als doel:

  • de leerlingen een extra spoor binnen het thema aan te bieden om een ervaring te herinneren;
  • het onderwerp waarbinnen een ervaring wordt gevraagd verbreden of toespitsen;
  • meer kleuring geven zodat de deelnemers een steuntje krijgen voor het herinneren van gebeurtenissen die ze hebben meegemaakt.


Een voorbeeld van een verbindingsvraag met hulpvragen als we over een ervaring met een dier vertellen is: ´Wie van jullie wil vertellen over een keer dat hij of zij iets heeft meegemaakt met een dier? (= de verbindingsvraag) In de afgelopen week of maand? (= de hulpvraag) Misschien is het langer geleden, dat kan ook, maar bij voorkeur niet te lang geleden. Het is in ieder geval belangrijk dat je je het meegemaakte nog goed herinnert. Misschien heb je een huisdier waar je iets mee hebt meegemaakt? (= een hulpvraag). Misschien heb je een dier ontmoet in een park of op straat? (= een hulpvraag)

Open vraag

Vaak is het nodig om leerlingen gaandeweg te trainen in het stellen van open vragen. Open vragen zijn bijvoorbeeld: ‘Wie was er bij je?’, ‘Wat zag je?’, ‘Wat rook je?’, ‘Hoe zag het eruit?’, ‘Welk moment van de dag was het?’, ‘Wat voor geluiden hoorde je?’, ‘Wat gebeurde er?’, ‘Wat deed je?’, ‘Wat deden de anderen?’, ‘Wat zei jij?’, ‘Wat zeiden de anderen?’.

Je kunt als docent ook speciaal aandacht geven aan welke typen vragen er bestaan als je merkt dat hier behoefte aan is bij de leerlingen. Degenen die luisteren ontwikkelen de vaardigheden, luisteren en vragen stellen. De vragen ondersteunen de verteller bij het ordenen. Vragen stellen is aan te leren als ‘schakelen in de auto’. Het wordt onbewust automatisch en je blijft het doen ook bij jezelf.

Activeringsvraag

In Stap 2 de Kenniskant van het drieluik kan de docent naar aanleiding van de woordspin en zijn/haar eigen keuze van belangrijke aspecten van het thema vragen voorbereiden waarmee de leerlingen aan de slag gaan. Dit soort type vragen zijn erop gericht de leerlingen aan te zetten tot verder onderzoek en het zichzelf en de stof verder te bevragen over een onderwerp. Ook kan de docent de leerlingen betrekken bij het formuleren van onderzoeksvragen: Wat wil je van het onderwerp te weten komen? Welke aspecten zitten er aan het onderwerp? Welke relaties spelen er een rol?

Kennis vraag

In Stap 1 de Eigen Ervaring delen en opschrijven zijn vragen naar kennis niet behulpzaam en worden dan bij voorkeur niet gesteld. Ze remmen de verteller en kunnen de indruk geven aan de verteller dat hij niet goed genoeg weet hoe of wat hij heeft meegemaakt.

In Stap 2 Kennis spelen kennisvragen wel een rol. Dan worden de leerlingen aangemoedigd om te gaan onderzoeken. Onderzoeken staat en valt met het stellen van vragen. Daar zijn vragen die gericht zijn op het proces van onderzoek naar kennis en feiten onmisbaar. Vanuit de vastgestelde stof (onderwijsmodules) die leerlingen op een bepaald schoolniveau tot zich moeten nemen bestaan concepten en verbanden die allemaal aanbod kunnen komen via het doen van onderzoek aan de hand van vragen. Een korte test om bepaalde kennis over begrippen en processen bij de leerlingen na te gaan kunnen hier worden ingevoegd. De voorkeur gaat echter uit naar het toetsen door middel van presentaties en het toepassen van kennis in Stap 3.

Onderzoeksvraag

De leerlingen (individueel of in groepjes) kunnen ook een onderzoeksopdracht uitwerken; naar aanleiding van de kennisvragen een onderzoeksvraag opstellen. De vaardigheden voor het doen van onderzoek worden tegelijkertijd aangeleerd en geoefend. De leerlingen gaan met deze tools aan de slag om nader onderzoek te doen en hun kennis te verdiepen. Hiervan maken ze een verslag (digitaal of in een andere vorm), dit kan worden gedeeld als opmaat voor de volgende stap: de actie.

Veiligheid

De volgorde van de onderwerpen zorgt voor een proces met rust en ruimte bij de deelnemers en dat versterkt de veiligheid in de klas. De lessenserie inkorten kan, maar het is daarbij belangrijk rekening te houden met de keuze van het onderwerp in verband met de intimiteit; de docent draagt verantwoordelijkheid voor een goede afstemming op het niveau van de deelnemers.
Het is hiertoe noodzakelijk vooraf een aantal regels afspreken met de groep. Bij één-op- één begeleiding gelden deze regels ook.

Regels van omgang

1. Deelnemers onderbreken elkaar niet tijdens het vertellen en stellen hun vragen als de verteller is uitgesproken.
2. Elke deelnemer mag vragen stellen over datgene waarover hij meer wil weten of wat hem nog niet duidelijk is.
3. Commentaar is nooit toegestaan.
4. Dat wat in de groep of één-op-één gedeeld wordt blijft in de groep en wordt niet naar buiten gebracht.

De docent kan ervoor kiezen pictogrammen te gebruiken om de regels actief in herinnering te houden bij de deelnemers. Vanuit haar rol als voorbeeld draagt de docent zelf bij aan de veiligheid in de groep. Om de veiligheid in de groep tijdens de stappen te waarborgen loopt de docent rond en is zij beschikbaar om waar nodig het proces te faciliteren.


Plantilla:Leesserie
Via de onderstaande iconen kunt u naar de lessen uit de serie Beter Verwoorden
Plantilla:BV0