Diferencia entre revisiones de «Voorbereiden BV2»

Línea 16: Línea 16:
 
* A4 formaat karton voor de kaften en drie ringen om de kaften en bladen mee bijeen te houden. vanzelfsprekend staat dit open voor eigen inbreng zolang het een systeem is waar bladzijden aan kunnen worden toegevoegd en dat het een karakter krijgt van een boekje.
 
* A4 formaat karton voor de kaften en drie ringen om de kaften en bladen mee bijeen te houden. vanzelfsprekend staat dit open voor eigen inbreng zolang het een systeem is waar bladzijden aan kunnen worden toegevoegd en dat het een karakter krijgt van een boekje.
 
<br>
 
<br>
<div class="toccolours mw-collapsible mw-collapsed">
+
{{ChecklistEE}}
<h5>Checklist voor de docent bij het vertellen van de eigen ervaring</h5>
 
  <div class="mw-collapsible-content">
 
De docent is het model voor de deelnemers.
 
* Houd de structuur begin-midden-eind in de gaten.
 
* Kies bewust uit de details die de ervaring kunnen kleuren. 
 
* Kies bewust welke bijvoeglijke naamwoorden je kunt gebruiken om extra kleur (informatie) te geven aan de luisteraars.     
 
* Als er dialogen voorkomen in de ervaring kun je die ook vertellen.   
 
* Kies in de beschrijving van je ervaring één of meer zintuiglijke waarnemingen.   
 
* Denk aan ordening; met wie was je, wat gebeurde er, waar was je, hoe ging het, wat gebeurde er precies, hoe voelde je je, hoe            reageerden anderen. Hierbij kun je ook denken aan het jezelf bevragen aan de hand van vragen als: Wat gebeurde er? Wat deed ik? Wat dacht ik? Wat voelde ik? Hoe reageerde ik? Hoe reageerden anderen? Wat werd er gezegd?)   
 
* Vermijd samenvatten en het geven van een conclusie. 
 
* Zorg dat je bij het delen van je eigen ervaring je alleen richt op het losmaken van de ervaringen van de deelnemers. Het is niet de bedoeling dat je op zo’n moment kennis gaat toelichten, omdat het puur gaat om iets wat je beleefd hebt en dat je dat onbevangen vertelt. Dit is wat je ook van de deelnemers wil. Dat ze onbevangen vertellen zodat ze zich niet beoordeeld voelen. Het gaat om gelijkwaardigheid tussen de vertellers en niet om het checken van kennisniveau. 
 
* Vertel uitsluitend een werkelijk gebeurde ervaring. Formuleer de ervaring zo, als iets wat onlangs, niet langer dan drie maanden tot een jaar geleden is gebeurd. Een uitzondering kun je maken voor een thema als familie waarbij de ervaringen zich duidelijk kunnen afspelen in het verleden. Wees je bewust over de tijd waarin je je ervaring vertelt.
 
  </div>
 
</div>
 

Revisión del 11:06 10 dic 2019

ir a inicioir air air air air air air air air air air aMT2.jpeg

Voorbereiden


Checklist voor les 2 Bezeerd

  • Stoelen staan in een kring en iedereen zit. Buiten de kring staan eventueel tafels om te schrijven of er worden clip-borden gebruikt.
  • De docent bereid een verhaal voor over een keer dat zij/hij iets heeft beleeft met fruit. De docent gaat opzoek naar verschillende ervaringen met fruit en maakt een lijstje. Uit het lijstje kiest de docent die ervaring uit die past bij de deelnemers en houdt rekening met de vorm van vertellen waarmee hij/zij de impact kan modereren. Houdt het simpel, niet te groot qua emoties, een gemiddelde ervaring die kleur krijgt door details is meestal het effectiefst. De vorm waarin de docent vertelt staat model voor de deelnemers. Vertel precies en helder.
  • De docent breidt de verbindingsvraag voor. In deze les over fruit: "Wie van jullie wil vertellen over een keer dat iets hebt meegemaakt met fruit?"
  • Belletjes, of ander instrument dat geluid maakt.
  • Kleurstiften of potloden normale punt.
  • A6 formaat papier
  • een zwarte pen voor alle deelnemers
  • A5 formaat papier
  • De docent bereid A4 papier voor met een vierkant van ongeveer 10 cm. bij 10 cm. in het midden, startend vanaf de bovenste marge.
  • A4 formaat karton voor de kaften en drie ringen om de kaften en bladen mee bijeen te houden. vanzelfsprekend staat dit open voor eigen inbreng zolang het een systeem is waar bladzijden aan kunnen worden toegevoegd en dat het een karakter krijgt van een boekje.


Lista de control para el profesor cuando cuente su propia experiencia

La experiencia del profesor sirve de ejemplo para los participantes. Puedes usar tu propia experiencia para presentar el tema e influir en lo que otros cuenten y en cómo lo contaran. Por lo tanto, preste atención a los siguientes aspectos cuando cuente esa experiencia:

  • Empieza a contarlo de inmediato, sin demasiada introducción;
  • Habla con precisión y claridad;
  • Preste atención a la variación en la longitud de las frases y el uso de las palabras;
  • Vigila la estructura desde el principio, el centro a fin;
  • Elija conscientemente qué adjetivos puede usar para dar más color (información) a los participantes;
  • Si hay diálogos en la experiencia, puedes incluirlos en tu narración;
  • Incorpore detalles en su narración, haciendo que su experiencia sea más atractiva para la imaginación;
  • En la descripción de su experiencia, incluya una o más observaciones sensoriales;
  • Sea lo más completo posible. Diga, por ejemplo, con quién y dónde estuvo, qué ocurrió exactamente, cómo fue, cómo se sintió y cómo reaccionaron los demás;
  • Hazte preguntas como: ¿Qué ha pasado? ¿Qué he hecho? ¿En qué estaba pensando? ¿Qué sentí? ¿Cómo reaccioné? ¿Cómo reaccionaron los demás? ¿Qué se dijo?;
  • Sólo habláis sobre una experiencia real. No retrase la experiencia más de tres meses a un año. Se puede hacer una excepción para un tema como "familia", donde las experiencias pueden claramente tener lugar en el pasado. Vigila cuánto tiempo estás ocupado contando historias;
  • Evite resumir la historia y no dé una conclusión;
  • Practica contando la historia de tu propia experiencia y haciendo la pregunta de conexión con, por ejemplo, un colega o amigo. Ver en "Instrumentos": Haciendo preguntas - pregunta de conexión;
  • Cuando compartas tu propia experiencia, asegúrate de que sólo te concentres en aflojar las experiencias de los participantes. No es la intención que usted transfiera conocimientos en ese momento, porque se trata puramente de algo que ha experimentado y sobre lo que usted habla abiertamente. También quieres que los participantes cuenten sobre sus experiencias sin inhibiciones y sin sentirse juzgados. Se trata de la equivalencia entre los narradores de historias y no de comprobar su nivel de conocimiento;
  • A veces - especialmente cuando esta forma de trabajo es todavía desconocida - nadie quiere empezar de hablar. Eso está bien y puede ser resuelto continuando directamente con la elaboración de una pequeña lista. Pero es preferible que los participantes se sientan finalmente invitados y superen sus dudas. La confianza de los participantes crece con la seguridad que se experimenta de esta manera.;
  • Cuando la narración se detiene por un momento, no suele depender del sujeto. Las nuevas historias saldrán por su propia cuenta. Después de una o dos historias, da el siguiente paso.