Voorbereiden

Voorbereiden

Noten bij de opbouw van de lessen

Checklist

Ga op zoek en kies een thema. Op verschillende manier kan het thema zich aandienen. Het kan zijn dat de docent het thema heeft afgeleid uit gesprekken in de klas of dat het thema naar voren is gekomen uit een eerder lesproces. Ook kan de docent het thema kiezen gebaseerd op een zelf gekozen tekst of de theorie die volgens planning behandeld gaat worden. Een andere werkwijze is om het thema voort te laten komen uit een uitgezochte column. De docent gaat dan na welke thema's er uit de column naar voren kunnen komen.
Kies een eigen ervaring* die verwantschap heeft met het thema. De docent gaat opzoek naar gebeurtenissen in haar/zijn eigen leven waarmee zij/hij een onderwerp kan introduceren bij de deelnemers. De docent maakt voor zichzelf een lijstje. Bij de keuze uit zijn/haar ervaringen houd de docent rekening met zijn/haar doelgroep en het doel. De eigen ervaring is gewoon (qua sfeer gemiddeld) met bewust gekozen details die kleur geven en de luisteraars uitnodigen tot associëren. Bereid een eigen ervaring voor. Oefen met iemand in uw omgeving. De lessen variëren van opzet, zo starten de lessen 9 x Grunberg met een column van de auteur. Dan ontleent de docent uit de column de invalshoek die past bij het onderwerp van de les en zoekt een eigen ervaring die hierbij aansluit. De vorm die de docent kiest voor haar/zijn eigen ervaring in combinatie met de column vormen het voorbeeld(model) dat een leidraad is en inspiratie biedt voor de deelnemers.
Ga opzoek naar en selecteer fysieke oefeningen; één oefening als opwarmer en de ander passend bij het thema.
Ontwerp de inhoud van het drieluik-antwoordblad waarop de deelnemers hun opdrachten maken. Elke deelnemer ontvangt bij elke bijeenkomst zo’n antwoordblad.
De antwoordbladen samen vormen het portfolio van de deelnemer. Organiseer bijvoorbeeld mappen om het werk van de deelnemers te bewaren.
Ga opzoek en selecteer een creatieve oefening waarmee de deelnemers hun ervaring kunnen illustreren en zichzelf, of een aspect van zichzelf, laten zien.
Bedenk of de deelnemers een huiswerkopdracht krijgen ter voorbereiding. Bijvoorbeeld:

• een tekst lezen (Maak een keuze uit bijvoorbeeld een gedicht, essay of kort verhaal en zorg dat het in een later stadium op een natuurlijke manier kan aansluiten bij een verwerkingsvorm.); • een situatie bezoeken en beschrijven; • een of meer vragen opstellen over het onderwerp;

Maak een keuze uit de kennis die de deelnemers gaan leren. In de serie 9 x Grunberg kiest de docent bijvoorbeeld uit een tekst, een roman, een gedicht, essay of kort verhaal. De deelnemers kunnen dit eventueel thuis voorbereiden.
Ga op zoek en selecteer opdrachten, een verwerkingsvorm, om de eigen ervaring en de oude en nieuwe kennis bijeen te brengen.
Maak een herinneringslijst/poster (eventueel met pictogrammen) voor de afspraken die gemaakt zijn over het omgaan met elkaar. Dit kan ook een opdracht zijn voor de deelnemers.
Bereid een extra taak voor zodat deelnemers die klaar zijn en even moeten wachten anderen niet gaan afleiden.
Bedenk op welke manier je teams wilt vormen. Wie werkt met wie samen? De docent kan dit verschillende manieren beïnvloeden. Laat bijvoorbeeld de deelnemers op volgorde van leeftijd zitten of kleur van kleding en maak dan de teams.
Organiseer de ruimte; kunnen de deelnemers in een kring zitten? Is er ruimte om te bewegen, schrijven, clipboards of tafels?
Zorg dat je alle benodigde materialen voor de dynamieken, het maken van het beeld en de opdrachten hebt. (Bij de lesplannen staan de materialen in kwestie vermeld.)

Expandir

Voorbereiden van het vertellen van de eigen ervaring

La experiencia del profesor sirve de ejemplo para los participantes. Puedes usar tu propia experiencia para presentar el tema e influir en lo que otros cuenten y en cómo lo contaran. Por lo tanto, preste atención a los siguientes aspectos cuando cuente esa experiencia:

Empieza a contarlo de inmediato, sin demasiada introducción;
Habla con precisión y claridad;
Preste atención a la variación en la longitud de las frases y el uso de las palabras;
Vigila la estructura desde el principio, el centro a fin;
Elija conscientemente qué adjetivos puede usar para dar más color (información) a los participantes;
Si hay diálogos en la experiencia, puedes incluirlos en tu narración;
Incorpore detalles en su narración, haciendo que su experiencia sea más atractiva para la imaginación;
En la descripción de su experiencia, incluya una o más observaciones sensoriales;
Sea lo más completo posible. Diga, por ejemplo, con quién y dónde estuvo, qué ocurrió exactamente, cómo fue, cómo se sintió y cómo reaccionaron los demás;
Hazte preguntas como: ¿Qué ha pasado? ¿Qué he hecho? ¿En qué estaba pensando? ¿Qué sentí? ¿Cómo reaccioné? ¿Cómo reaccionaron los demás? ¿Qué se dijo?;
Sólo habláis sobre una experiencia real. No retrase la experiencia más de tres meses a un año. Se puede hacer una excepción para un tema como "familia", donde las experiencias pueden claramente tener lugar en el pasado. Vigila cuánto tiempo estás ocupado contando historias;
Evite resumir la historia y no dé una conclusión;
Practica contando la historia de tu propia experiencia y haciendo la pregunta de conexión con, por ejemplo, un colega o amigo. Ver en "Instrumentos": Haciendo preguntas - pregunta de conexión;
Cuando compartas tu propia experiencia, asegúrate de que sólo te concentres en aflojar las experiencias de los participantes. No es la intención que usted transfiera conocimientos en ese momento, porque se trata puramente de algo que ha experimentado y sobre lo que usted habla abiertamente. También quieres que los participantes cuenten sobre sus experiencias sin inhibiciones y sin sentirse juzgados. Se trata de la equivalencia entre los narradores de historias y no de comprobar su nivel de conocimiento;
A veces - especialmente cuando esta forma de trabajo es todavía desconocida - nadie quiere empezar de hablar. Eso está bien y puede ser resuelto continuando directamente con la elaboración de una pequeña lista. Pero es preferible que los participantes se sientan finalmente invitados y superen sus dudas. La confianza de los participantes crece con la seguridad que se experimenta de esta manera.;
Cuando la narración se detiene por un momento, no suele depender del sujeto. Las nuevas historias saldrán por su propia cuenta. Después de una o dos historias, da el siguiente paso.