Plezier: verschil tussen versies
| Regel 13: | Regel 13: | ||
<br> | <br> | ||
<br> | <br> | ||
| − | Uit onderzoek komt naar voren dat bij studenten | + | Uit onderzoek komt naar voren dat bij studenten die minimale stress ervaren en die betrokken en gemotiveerd zijn, informatie vrij langs de affectieve filter in de amygdala vloeit en dat deze studenten hogere cognitieve niveaus behalen, verbindingen leggen en regelmatig aha-momenten ervaren. Dit leren ontstaat niet in stille leeromgevingen met een docent die een lezing geeft, maar in leeromgevingen waar een sfeer is van energiek samen onderzoeken en ontdekken (Kohn, 2004) uit [https://www.psychologytoday.com/files/attachments/4141/the-neuroscience-joyful-education-judy-willis-md.pdf The Neuroscience of Joyful Education] van Judy Willis uit 2007. |
</div> | </div> | ||
</div> | </div> | ||
[[Categorie:Sjabloon]] | [[Categorie:Sjabloon]] | ||
Versie van 18 aug 2020 11:00
Plezier in de hoofdrol
Alle verschillende werkvormen uit de methodologie Laat Je Zien geven zowel de deelnemers als de docenten plezier. Dat geven gebruikers van Laat Je Zien aan in evaluaties van workshops en les ervaringen.
Plezier bevordert motivatie en kan zo het leerproces stimuleren. Door plezier ontstaat ontspanning. Ontspanning is een belangrijke factor in het ervaren van welbevinden door mensen, het biedt een tegenwicht voor de negatieve emoties (ervaringen) die mensen in hun leven hebben gehad. Samen plezier hebben geeft vertrouwen, veiligheid en energie. Het zet alle deelnemers open voor samen verkennen, ontdekken, leren en leven.
Uit onderzoek komt naar voren dat bij studenten die minimale stress ervaren en die betrokken en gemotiveerd zijn, informatie vrij langs de affectieve filter in de amygdala vloeit en dat deze studenten hogere cognitieve niveaus behalen, verbindingen leggen en regelmatig aha-momenten ervaren. Dit leren ontstaat niet in stille leeromgevingen met een docent die een lezing geeft, maar in leeromgevingen waar een sfeer is van energiek samen onderzoeken en ontdekken (Kohn, 2004) uit The Neuroscience of Joyful Education van Judy Willis uit 2007.