I Reggio Emilia

Leren van ervaren en doen

Het belang van de gemeenschap

De gemeenschap van Reggio Emilia is ontstaan na de WOII tijdens de wederopbouw onder de leiding en naar het pedagogische inzicht van Loris Malaguzzi. Hij ging uit van de kracht van het kind. Kinderen hebben het vermogen om op te groeien en hun eigen kennis op te bouwen, vanuit natuurlijke nieuwsgierigheid en willen weten. Ouders zijn belangrijke pedagogen die samen met het kind beleven en leren. Kinderen hebben niet alleen de behoefte maar ook het recht om met elkaar en met respectvolle ouderen om te gaan en uit te wisselen. De hele gemeenschap speelt een grote rol bij de ontwikkeling. De ruimte, het buiten binnen brengen en bouwen en ervaren gebeurt in ateliers onder leiding van kunstenaars-pedagogisch begeleiders. Het is een samenspel waarbij iedereen samenwerkt.

De ervaring van Reggio Emilia is een illustratie van het belang om ervarend te leren, de omgeving en haar inrichting spelen een grote rol. Een individu is onderdeel van een eigen netwerk, iedereen werkt samen en de ontwikkeling van een individu verloopt via een natuurlijke eigen nieuwsgierigheid die wordt aangemoedigd en verrijkt door interactie met anderen.

Malaguzzi himself: "What children learn does not follow as an automatic result from what is taught. Rather, it is in large part due to the children's own doing as a consequence of their activities and our resources."