Geschiedenis: verschil tussen versies
 
(30 tussenliggende versies door 2 gebruikers niet weergegeven)
Regel 1: Regel 1:
 
{{Kopweg}}
 
{{Kopweg}}
−
{{Start Laatjezien}}
+
{{Start Laatjezien 2.0}}
  
 
<div class="row">
 
<div class="row">
 
<div class="small-7 large-offset-2 columns">
 
<div class="small-7 large-offset-2 columns">
−
 
+
<br>
 
<h3>'''Geschiedenis'''</h3>
 
<h3>'''Geschiedenis'''</h3>
−
<h4>'''Het begint in Bolivia'''</h4>
 
−
De methodologie Laat Je Zien is ontstaan in Bolivia als Didáctica de la Comunicación. Het begon in 1999: toen vroegen de docenten van de basisschool Soledad Rivas Marianne Koeman {{#info: Psycholoog en op dat moment werkzaam bij FEGS, een programma voor mensen met een DSM diagnose en sociale problemen in New York.|note}} om te helpen hun manier van lesgeven te veranderen, zodat de nadruk meer op uitwisselen en samenwerken zou komen te liggen. De vraag werd aan Marianne gesteld omdat de docenten al met haar samenwerkten om de onderwijsmogelijkheden in hun school te verbeteren. {{#info:In 1997 kwam er een bescheiden bibliotheek met lesmateriaal en muziekinstrumenten.|note}}
 
−
<br>
 
 
<br>
 
<br>
−
Onder haar begeleiding kwamen drie jaar lang studenten Literaire Vorming van de HKU stage lopen bij deze en enkele andere scholen in Bolivia. Dit project werd ondersteund door het Nederlandse ministerie van onderwijs.<br>
+
De methodologie '''Laat Je Zien''' is ontstaan in Bolivia als Didáctica de la Comunicación{{#info: Een initiatief van de [https://www.snkpbolivia.com Stichting Netwerk Kleine Projecten Bolivia].|note}}. Het begon in 1999: toen vroegen de docenten van de basisschool Soledad Rivas Marianne Koeman{{#info: Psycholoog en op dat moment werkzaam bij FEGS, een programma voor mensen met een DSM diagnose en sociale problemen in New York.|note}} om te helpen hun manier van lesgeven te veranderen, zodat de nadruk meer op uitwisselen en samenwerken zou komen te liggen. De vraag werd aan Marianne gesteld omdat de docenten al met haar samenwerkten om de onderwijsmogelijkheden in hun school te verbeteren{{#info:In 1997 kwam er een bescheiden bibliotheek met lesmateriaal en muziekinstrumenten.|note}}.
−
Na drie jaar samenwerking lag er een eerste syllabus, waarin de tot dan toe ontwikkelde werkvormen werden verzameld.<br>
 
−
Ondanks aanvankelijk enthousiasme pasten de docenten de werkvormen minder toe dan ze wilden. In een evaluatie gaven ze aan dat de sociale vaardigheden van hen en de leerlingen ontoereikend waren en dat het belangrijk was om de diverse verplichte onderwijsmodules in te passen.
 
 
<br>
 
<br>
 
<br>
 
<br>
−
De zeer waardevolle openheid van het eerste team docenten van Soledad Rivas maakte dat de inbreng van taalvorming herzien werd. De docenten gaven aan dat toepassen van de werkvormen belemmerd werd, door wat ze noemde ontoereikende sociale vaardigheden van henzelf en van hun leerlingen. Een andere zeer waardevolle feedback was dat het werken niet naast het reguliere lesprogramma kon plaatsvinden, daar is te weinig tijd voor. Ontwerp het raamwerk van werkvormen zo dat de verplichte onderwijsmodules ingepast kunnen worden was het verzoek.  
+
Onder haar begeleiding kwamen drie jaar lang studenten Literaire Vorming van de HKU{{#info: Met veel dank aan Frederice van Faassen (HKU) en haar studenten: Evert Hoogendoorn, Elizabeth Venicz en Inge Raadschelders.|note}} stage lopen bij deze en enkele andere scholen in Bolivia. Dit project werd ondersteund door het Nederlandse ministerie van onderwijs.<br>
 +
Na drie jaar samenwerking lag er een eerste syllabus{{#info: Deze eerste versie (2000) werd geschreven door Evert Hoogendoorn en Marianne Koeman en vertaald met hulp van Mari Cruz Flores en Maria Peñaloza.|note}}, waarin de tot dan toe ontwikkelde werkvormen werden verzameld.
 
<br>
 
<br>
 
<br>
 
<br>
−
Dit bracht een nieuwe ontwikkeling op gang: nu werden ook psychologen en pedagogen uit Bolivia en Nederland betrokkken, die samen met de docenten op vrijwillige basis de methodologie doorontwikkelden. Sindsdien is de methodologie zich dankzij het gebruik in de praktijk en de feedback van de gebruikers blijven doorontwikkelen tot wat hij nu is.  
+
Ondanks aanvankelijk enthousiasme pasten de Boliviaanse docenten{{#info: Betrokken scholen waren inmiddels o.a.: OBS Soledad Rivas, OBS Manuel Claure, OBS Coachaca Chico, OBS Martín Cardenas, OBS Delia Gambarte, OBS Azurduy de Padilla, Universiteit Adventista|note}} de werkvormen minder toe dan ze wilden.
 +
Door zeer waardevolle openheid van een aantal van deze docenten{{#info: Rosario Ústariz V (OBS Soledad Rivas) gaf na het eerste jaar in 2000 de feedback dat voor haar de waarde in deze vorm van werken ligt in het beter leren kennen van je leerlingen. Zo kon ze op een informele manier haar leerlingen leren kennen en haar ondersteuning voor iedere individuele leerling aanpassen. Zij is nu trainer in de Didáctica.|note}} tijdens de evaluatie's kwam naar voren dat:
 +
* het toepassen van de werkvormen belemmerd werd, door wat ze noemden ontoereikende sociale vaardigheden van henzelf en van hun leerlingen.
 +
* het gebruiken van de werkvormen niet naast het reguliere lesprogramma kan plaatsvinden, daar is te weinig tijd voor.
 +
Hun verzoek en suggestie: ontwerp het raamwerk van werkvormen zo dat de verplichte onderwijsmodules ingepast kunnen worden.  
 
<br>
 
<br>
 
<br>
 
<br>
−
De gezamenlijke inspanningen zorgen ervoor dat Laat Je Zien groeit. Zo vindt de Boliviaanse ervaring onderdak bij de Grunberg Academie. Het ontwikkelen gaat door, dat is het doel van deze wiki. Laat Je Zien is een open gemeenschap; alle bijdragen en samenwerking is zeer welkom  en kan allerlei vormen hebben. Dit is een wiki, een platform voor docenten, en door uw reacties zal deze aanzet verbeteren.  
+
Dit bracht een nieuwe ontwikkeling op gang: nu werden ook psychologen en pedagogen uit Bolivia en Nederland{{#info: Een lange lijst met betrokkenen die over tijd zeker nog aangevuld zal worden: Mercedes Valdivia Delgado, Lic. Hilda Guzmán (SEDUCA), Hernán Ayala Huarachi, Docenten van OBS Marianne Frostig, Prof. Nancy Siñani Huayllas, Prof. Rosario Ústariz Vargas, Lic. Suzy Soto (Centro Pédagogico Símon I. Patiño), dr. Maria Luisa Talavera Simoni (UMSA), Josje Arnoldi, Marc van Ekeren, Judith de Klerk, Ceciele Luijnenburg, Sandra Verkuylen en studenten van de studiegroep Ñaupaqman.|note}} betrokken, die samen met de docenten op vrijwillige basis de methodologie doorontwikkelden. Sindsdien is de methodologie zich dankzij het gebruik in de praktijk en de feedback van de gebruikers blijven doorontwikkelen tot wat hij nu is{{#info:De ontwikkeling is vastgelegd in een praktisch handboek, Guía de la Diáctica de la Comunicación geschreven door Marianne Koeman, uitgegeven door [http://www.snpk.nl Stichting Netwerk Kleine Projecten Bolivia] met hulp van Mercedes Valdivia Delgado en gefinancierd door Impulsis|note}}.  
 
<br>
 
<br>
 
<br>
 
<br>
−
<h4>'''Meedoen in Nederland'''</h4>
+
<h4>'''En nu: deze wiki'''</h4>
−
Zoals bij het maken van alles in dit leven zijn er veel mensen betrokken bij het creëren van beweging en het actief houden van die beweging. Tijdens de ontwikkelingen in Bolivia ontstaat er ook enthousiasme in Nederland.  
+
Net als in Bolivia willen we in Nederland de methodologie doorontwikkelden mét betrokken docenten, pedagogen en psychologen. Dat is het doel van deze wiki.  
 
<br>
 
<br>
 +
Dit is een open platform waar iedereen inspiratie kan komen halen, maar ook brengen. U wordt nadrukkelijk opgeroepen om uw eigen lessen, ervaringen en ideeën hier te delen. '''Laat Je Zien''' is een open gemeenschap en alle bijdragen zijn zeer welkom. 
 
<br>
 
<br>
−
 
 
<br>
 
<br>
−
 
+
<div class="toccolours mw-collapsible mw-collapsed" style="cursor:pointer; color:black" data-expandtext="+" data-collapsetext="-">
−
 
+
<h5>'''In Nederland'''</h5>
−
 
 
−
 
 
−
 
 
−
 
 
−
 
 
−
 
 
−
 
 
−
 
 
−
<div class="toccolours mw-collapsible mw-collapsed">
 
−
<h5>'''Tot nu in Nederland'''</h5>
 
 
     <div class="mw-collapsible-content">
 
     <div class="mw-collapsible-content">
−
In 2013 ontwikkelen Tinka van Hulzen, Judith de Klerk en Marianne Koeman in opdracht van de Stichting Hernann en Hannelore Grünberg de lessenserie Beter Verwoorden - Laat Je Zien. Na een try-out van de lessenserie met leerlingen van verschillende leeftijden en scholen gaat de lessenserie in première in 2014 bij OBS Laterna Magica in Amsterdam met dank aan Anette van Valkengoed voor haar vertrouwen.
+
In opdracht van de Stichting Hernann en Hannelore Grünberg wordt de lessenserie ''Beter Verwoorden'' ontwikkeld.{{#info:Ontwikkelaars: Tinka van Hulzen, Judith de Klerk en Marianne Koeman (2013).|note}} Na enkele try-out's van de lessenserie met leerlingen van verschillende leeftijden en scholen gaat de lessenserie in première bij OBS Laterna Magica in Amsterdam{{#info:Met dank aan Anette van Valkengoed voor haar vertrouwen en de docenten Vivian en Suzan voor hun samenwerking (2014).|note}}.
 
<br>  
 
<br>  
 
<br>
 
<br>
−
De lessenserie 9 x Grunberg en de training Transitie worden in 2018 en 2019 gemaakt om te laten zien hoe het raamwerk van de methodologie kan worden ingezet.
+
Via het Prins Bernard Cultuurfonds ontvangt de Stichting een subsidie om docenten te gaan trainen. Deze trainingen vonden plaats aan onder meer: docenten van de PABO Inholland te Haarlem, een trainingsdag voor docenten bij het ROC in Amsterdam, een training voor docenten van de Stichting Viertaal-scholen en een training voor docenten in opleiding op de VU. Ook geeft het team in wisselende samenstelling presentaties: Op de Dag voor de Literatuur in Rotterdam, de Dag van Taal, Kunsten en Cultuur in Rotterdam en Utrecht.
 
<br>
 
<br>
 
<br>
 
<br>
−
Via het Prins Bernard Cultuurfonds ontvangt de Stichting een subsidie om docenten te gaan trainen. Deze trainingen vonden plaats aan onder meer: docenten van de PABO Inholland te Haarlem, een trainingsdag voor docenten het ROC in Amsterdam, een training voor docenten van de Stichting Viertaal-scholen en een training voor docenten in opleiding op de VU. Ook geeft het team in wisselende samenstelling presentaties: Op de Dag voor de Literatuur in Rotterdam, de Dag van Taal, Kunsten en Cultuur in Rotterdam en Utrecht.
+
De lessenserie ''9 x Grunberg''{{#info:Ontwikkelaar: Marianne Koeman met hulp van Angelina Hansman (2018)|note}}en de training ''Transitie''{{#info:Ontwikkelaars: Eline Koeman en Marianne Koeman (2019)|note}} zijn gemaakt om te laten zien hoe het drieluikmodel van de methodologie kan worden toegepast op alle kennisterreinen en ook vakoverstijgend.
−
  </div>
 
−
</div>
 
−
<br>
 
−
<div class="toccolours mw-collapsible mw-collapsed">
 
−
<h4>'''Meedoen in Bolivia'''</h4>
 
−
    <div class="mw-collapsible-content">
 
−
Verschillende keren gaven we met het hele team van docenten en pedagogen voorlichting en openbare demonstraties op de boekenbeurs in La Paz met hulp van Mónica Pereira, Mercedes Valdivia van Wisllita en Susy Soto van het Centro Pedagogico Símon I Patiño gesteund door de Nederlandse Ambassade.
 
−
<br>
 
−
<br>
 
−
Mercedes Valdivia (directrice van basisschool Delia Gambarte en een schoolbegeleidingsprogramma Wisllita, in La Paz) en haar docententeam organiseerden trainingen voor docenten en studenten van de pedagogische academie. Maria Luisa Talavera (Universitair Hoofddocent in La Paz) organiseerde studenten om onderzoek te doen tijdens de training van de docenten in de basisschool Delia Gambarte.
 
−
<br>
 
−
<br>
 
−
In Cochabamba werken de studenten van de studiegroep Ñaupaqman, begeleidt door Hernán Ayala en Joana Quitón, en het docententeam van de school Marianne Frostig (Directrice: Ximena Calatayud en coördinator: Noelia Olga Amurrio) samen bij het geven van trainingen aan docenten van allerlei verschillende scholen. Ook is het team van Wisllita in La Paz altijd bereid om nieuwe trainingen te organiseren.
 
 
<br>
 
<br>
 
<br>
 
<br>
−
Deze wiki komt er ook in het Spaans.
 
 
   </div>
 
   </div>
 
</div>
 
</div>
−
<div class="toccolours mw-collapsible mw-collapsed">
+
<div class="toccolours mw-collapsible mw-collapsed" style="cursor:pointer; color:black" data-expandtext="+" data-collapsetext="-">
−
<h5>'''Tot nu toe in Bolivia'''</h5>
+
<h5>'''In Bolivia'''</h5>
 
     <div class="mw-collapsible-content">
 
     <div class="mw-collapsible-content">
−
De aanzet tot de ontwikkeling van de methodologie ''Didáctica de la Comunicación'' was de vraag van docenten van de basisschool Soledad Rivas (Vinto, Cochabamba) in 1999 aan Marianne Koeman om hun vorm om het lesgeven te veranderen naar aanleiding van de Onderwijs Wet Reforma Educativa (1996). De docenten waren op zoek naar een lesvorm waarin de positie van de docent verschoof van "voor de klas" naar "samen met de leerlingen tussen de leerlingen"; anders gezegd lesgeven met nadruk op uitwisselen en samenwerken. De vraag werd aan Marianne gesteld omdat de docenten al met haar samenwerkten om het onderwijs in hun school te verbeteren; er kwam een bibliotheek met lesmateriaal en muziekinstrumenten in 1997. Naast het samenwerken met docenten in Bolivia is Marianne Koeman in die tijd werkzaam als psycholoog bij FEGS, een programma voor mensen met een DSM diagnose en sociale problemen in New York.
+
In Cochabamba werken de studenten van de [https://www.facebook.com/snkpbolivia studiegroep Ñaupaqman], begeleidt door Hernán Ayala en Joana Quitón, en het docententeam van [https://www.facebook.com/MarianneFrostig2021/ OBS Marianne Frostig] (Directrice: Ximena Calatayud en coördinator: Noelia Olga Amurrio) samen bij het geven van trainingen aan docenten van allerlei verschillende scholen.<br>
 +
In La Paz is het team van het [https://www.youtube.com/watch?v=VGNzP-5vGCo schoolbegeleidings-instituut Wisllita] bereidt om nieuwe trainingen te organiseren.
 
<br>
 
<br>
 
<br>
 
<br>
−
Bij terugkomst in Nederland ontmoette Marianne Koeman gelijk op de eerste dag Frederice van Faassen. Frederice werkte als docent bij de HKU opleiding Literaire Vorming en heeft eerder samengewerkt met Henk van Faassen en anderen aan het ontwikkelen van Taalvorming in Nederland. Tussen het gedachtegoed en de werkvormen van Taalvorming en de werkwijze met de cliënten in New York bestaat een verwantschap. Juist deze verwantschap lijkt van betekenis te kunnen zijn voor de docenten van Soledad Rivas. In samenwerking met de HKU Literaire Vorming en de Stichting Netwerk Kleine Projecten Bolivia ontstaan een uitwisselingsproject waarbij studenten van de HKU kennis en ervaringen komen delen met docenten in Bolivia.
+
Deze wiki komt er ook in het Spaans.
−
<br>
 
−
<br>
 
−
Een van de docenten van Soledad Rivas, Rosario Ustariz, die vanaf het begin heeft meegewerkt aan de ontwikkelingen in Bolivia gaf na het eerste jaar in 2000 de feedback dat voor haar de waarde in deze vorm van werken ligt in het beter leren kennen van je leerlingen. Zo kon ze op een informele manier haar leerlingen leren kennen en haar ondersteuning voor iedere individuele leerling aanpassen. In haar groep zaten ieder jaar tussen de 30 en 40 leerlingen. Dit motiveerde ons allen om verder te ontwikkelen.
 
−
<br>
 
−
<br>
 
−
Zeer waardevolle openheid van het eerste team docenten van Soledad Rivas maakte dat de inbreng van taalvorming herzien werd. De docenten gaven aan dat toepassen van de werkvormen belemmerd werden door wat ze noemde ontoereikende sociale vaardigheden van henzelf en van hun leerlingen. Zo startte onze zoektocht naar het vergroten van de rol van interactie en sociale vaardigheden. Een andere zeer waardevolle feedback was dat het werken niet naast het reguliere lesprogramma kon plaatsvinden, daar is te weinig tijd voor. Ontwerp het raamwerk van werkvormen zo dat de verplichte onderwijsmodules ingepast kunnen worden was het verzoek.
 
−
<br>
 
−
<br>
 
−
Er start een samenwerking met allerlei docenten en pedagogen die uiteindelijk leidt tot de methodologie Didáctica de la Comunicación. Er is een kern team van docenten in Bolivia dat trainingen geeft aan docenten in andere scholen; Rosario Ustariz, Nancy Siñani en Hernán Ayala.<br>
 
−
Door observatie in allerlei klassen en gesprekken met andere docenten die de trainingen hebben gevolgd bleek telkens dat speelsheid, humor en plezier belangrijke ingrediënten zijn voor samen ontwikkelen. De praktische speelse vorm van met elkaar omgaan in het Boliviaanse onderwijs was een inspiratie en zorgde ervoor dat dit in de methodologie Laat Je Zien terecht is gekomen.
 
 
   </div>
 
   </div>
 
</div>
 
</div>
Regel 90: Regel 57:
 
   </div>
 
   </div>
 
</div>
 
</div>
−
<br>
 
  
 
{{#set: Theorie=Laat Je Zien|Module=|Serie=|Les={{BASEPAGENAME}}}}
 
{{#set: Theorie=Laat Je Zien|Module=|Serie=|Les={{BASEPAGENAME}}}}
  
 
[[Categorie:Pagina's met onjuiste bestandskoppelingen]]
 
[[Categorie:Pagina's met onjuiste bestandskoppelingen]]

Huidige versie van 16 nov 2021 om 17:46

ToelichtingToelichtingToelichtingTeolichtingToelichtingToepassingen vakgebiedenEQ ontwikkelen leerlingenTeambuilding docentenMakenDelenNaarNaarNaarNaarNaarNaarNaarStart Laatjezien 3.0.png


Geschiedenis


De methodologie Laat Je Zien is ontstaan in Bolivia als Didáctica de la ComunicaciónEen initiatief van de Stichting Netwerk Kleine Projecten Bolivia.. Het begon in 1999: toen vroegen de docenten van de basisschool Soledad Rivas Marianne KoemanPsycholoog en op dat moment werkzaam bij FEGS, een programma voor mensen met een DSM diagnose en sociale problemen in New York. om te helpen hun manier van lesgeven te veranderen, zodat de nadruk meer op uitwisselen en samenwerken zou komen te liggen. De vraag werd aan Marianne gesteld omdat de docenten al met haar samenwerkten om de onderwijsmogelijkheden in hun school te verbeterenIn 1997 kwam er een bescheiden bibliotheek met lesmateriaal en muziekinstrumenten..

Onder haar begeleiding kwamen drie jaar lang studenten Literaire Vorming van de HKUMet veel dank aan Frederice van Faassen (HKU) en haar studenten: Evert Hoogendoorn, Elizabeth Venicz en Inge Raadschelders. stage lopen bij deze en enkele andere scholen in Bolivia. Dit project werd ondersteund door het Nederlandse ministerie van onderwijs.
Na drie jaar samenwerking lag er een eerste syllabusDeze eerste versie (2000) werd geschreven door Evert Hoogendoorn en Marianne Koeman en vertaald met hulp van Mari Cruz Flores en Maria Peñaloza., waarin de tot dan toe ontwikkelde werkvormen werden verzameld.

Ondanks aanvankelijk enthousiasme pasten de Boliviaanse docentenBetrokken scholen waren inmiddels o.a.: OBS Soledad Rivas, OBS Manuel Claure, OBS Coachaca Chico, OBS Martín Cardenas, OBS Delia Gambarte, OBS Azurduy de Padilla, Universiteit Adventista de werkvormen minder toe dan ze wilden. Door zeer waardevolle openheid van een aantal van deze docentenRosario Ústariz V (OBS Soledad Rivas) gaf na het eerste jaar in 2000 de feedback dat voor haar de waarde in deze vorm van werken ligt in het beter leren kennen van je leerlingen. Zo kon ze op een informele manier haar leerlingen leren kennen en haar ondersteuning voor iedere individuele leerling aanpassen. Zij is nu trainer in de Didáctica. tijdens de evaluatie's kwam naar voren dat:

  • het toepassen van de werkvormen belemmerd werd, door wat ze noemden ontoereikende sociale vaardigheden van henzelf en van hun leerlingen.
  • het gebruiken van de werkvormen niet naast het reguliere lesprogramma kan plaatsvinden, daar is te weinig tijd voor.

Hun verzoek en suggestie: ontwerp het raamwerk van werkvormen zo dat de verplichte onderwijsmodules ingepast kunnen worden.

Dit bracht een nieuwe ontwikkeling op gang: nu werden ook psychologen en pedagogen uit Bolivia en NederlandEen lange lijst met betrokkenen die over tijd zeker nog aangevuld zal worden: Mercedes Valdivia Delgado, Lic. Hilda Guzmán (SEDUCA), Hernán Ayala Huarachi, Docenten van OBS Marianne Frostig, Prof. Nancy Siñani Huayllas, Prof. Rosario Ústariz Vargas, Lic. Suzy Soto (Centro Pédagogico Símon I. Patiño), dr. Maria Luisa Talavera Simoni (UMSA), Josje Arnoldi, Marc van Ekeren, Judith de Klerk, Ceciele Luijnenburg, Sandra Verkuylen en studenten van de studiegroep Ñaupaqman. betrokken, die samen met de docenten op vrijwillige basis de methodologie doorontwikkelden. Sindsdien is de methodologie zich dankzij het gebruik in de praktijk en de feedback van de gebruikers blijven doorontwikkelen tot wat hij nu isDe ontwikkeling is vastgelegd in een praktisch handboek, Guía de la Diáctica de la Comunicación geschreven door Marianne Koeman, uitgegeven door Stichting Netwerk Kleine Projecten Bolivia met hulp van Mercedes Valdivia Delgado en gefinancierd door Impulsis.

En nu: deze wiki

Net als in Bolivia willen we in Nederland de methodologie doorontwikkelden mét betrokken docenten, pedagogen en psychologen. Dat is het doel van deze wiki.
Dit is een open platform waar iedereen inspiratie kan komen halen, maar ook brengen. U wordt nadrukkelijk opgeroepen om uw eigen lessen, ervaringen en ideeën hier te delen. Laat Je Zien is een open gemeenschap en alle bijdragen zijn zeer welkom.

In Nederland

In opdracht van de Stichting Hernann en Hannelore Grünberg wordt de lessenserie Beter Verwoorden ontwikkeld.Ontwikkelaars: Tinka van Hulzen, Judith de Klerk en Marianne Koeman (2013). Na enkele try-out's van de lessenserie met leerlingen van verschillende leeftijden en scholen gaat de lessenserie in première bij OBS Laterna Magica in AmsterdamMet dank aan Anette van Valkengoed voor haar vertrouwen en de docenten Vivian en Suzan voor hun samenwerking (2014)..

Via het Prins Bernard Cultuurfonds ontvangt de Stichting een subsidie om docenten te gaan trainen. Deze trainingen vonden plaats aan onder meer: docenten van de PABO Inholland te Haarlem, een trainingsdag voor docenten bij het ROC in Amsterdam, een training voor docenten van de Stichting Viertaal-scholen en een training voor docenten in opleiding op de VU. Ook geeft het team in wisselende samenstelling presentaties: Op de Dag voor de Literatuur in Rotterdam, de Dag van Taal, Kunsten en Cultuur in Rotterdam en Utrecht.

De lessenserie 9 x GrunbergOntwikkelaar: Marianne Koeman met hulp van Angelina Hansman (2018)en de training TransitieOntwikkelaars: Eline Koeman en Marianne Koeman (2019) zijn gemaakt om te laten zien hoe het drieluikmodel van de methodologie kan worden toegepast op alle kennisterreinen en ook vakoverstijgend.

In Bolivia

In Cochabamba werken de studenten van de studiegroep Ñaupaqman, begeleidt door Hernán Ayala en Joana Quitón, en het docententeam van OBS Marianne Frostig (Directrice: Ximena Calatayud en coördinator: Noelia Olga Amurrio) samen bij het geven van trainingen aan docenten van allerlei verschillende scholen.
In La Paz is het team van het schoolbegeleidings-instituut Wisllita bereidt om nieuwe trainingen te organiseren.

Deze wiki komt er ook in het Spaans.

Overgenomen van "https://ga-verbinding.nl/Laatjezien/index.php?title=Geschiedenis&oldid=12930"